Real life

Gelach, gehuil, maar vooral genieten, dat doen de honderden kinderen die ik deze week heb gezien. Niet alleen gezien, ik heb met ze geknuffeld, gespeeld, ik heb ze gewassen, aangekleed, naar bed gebracht, eten gegeven, medicijnen aan ze gegeven en ten slotte Xhosa met ze gepraat (of eigenlijk zij met mij). Mijn eerste week stage is begonnen!

St Joseph's Home is verrassend genoeg een grote organisatie. Samen met 2 andere Nederlandse studenten die ik leerde kennen via 4Exchange, de organisatie die ervoor zorgde dat ik deze stage heb gekregen, begon de eerste dag. Zodra we een stap hadden gezet in het gebouw, waren we verbaasd. Het was zo mooi, zo goed voor elkaar, zo hygiënisch en tegelijk zo'n fijne, veilige en gezellige sfeer! 

St Joseph's Home is een organisatie die kinderen opvangt die eigenlijk niet meer naar het ziekenhuis hoeven, maar nog niet thuis kunnen wonen. Veel kinderen komen dan ook van de Townships die in de buurt zijn en de families hebben weinig tot geen geld. De kinderen hebben ook allemaal zulke verschillende achtergronden, sommige ouders willen niets meer te maken hebben met hun kindje, sommige schamen zich voor hun kind, het is voor mij best lastig om dat te beseffen. 

Het is zo bijzonder om ergens rond te lopen, waar ik mij zo bewust ben dat ik zo ver weg ben van Nederland. De hele dag hoor ik Engels, Zuid-Afrikaans, Xhosa en Zulu. Dat is echt schakelen en goed luisteren. Het maakt wel dat ik na een dag echt moe ben, zo veel indrukken en dingen om te onthouden. De kinderen praten soms ook in het Xhosa tegen mij, ze snappen dan nog niet dat ik dat niet begrijp. Het is wel leuk dat zij het mij dan proberen te leren (toch wel moeilijk onthouden; "njani na ukuba" wat "Hoe gaat het met jou?" betekend). 

Mijn stage heeft 5 verschillende afdelingen. Ik loop nu voor 2 maanden op de 'Sweet Basil'. Een afdeling voor vooral medische handelingen, wat perfect bij mijn studie aansluit. Er zijn kinderen van veel verschillende leeftijden, de jongste is 1 maand en de oudste 26 jaar. Dat klinkt gek, maar loopt eigenlijk best goed. Ik zorg vooral voor de jongste kinderen van 0 tot rond de 9 jaar. 

De kinderen spelen veel, maar zijn eigenlijk ook echt heel ziek. Het is apart dat je dat niet echt zo snel ziet. HIV, Tuberculose, kanker, gehandicapte kinderen (verstandelijk en lichamelijk), longziektes en hart- en vaatziekten, het komt allemaal voor op de afdeling waar ik werk. Dat is wel echt heel bizar. 

Ik heb echt heel veel zin in de rest van wat ik hier ga zien, nog een paar maanden met net geboren baby's rond lopen vind ik een heerlijk vooruit zicht, ondertussen ook nog genieten van Kaapstad en fijne mensen om mij heen hoort er dan ook nog bij!

Sunshine op Signall Hill