De toekomst van een verpleegkundige student

"Verpleegkundigen grote werkdruk" "Ziekenhuizen gaan meer op HBO niveau doen" "Strengere eisen verpleegkundigen" grote kranten koppen, artikels en columns prenten de zinnen in onze hoofden. Het is volgens mij wel duidelijk, de werkdruk voor verpleegkundigen wordt steeds groter. De regels worden behoorlijk aangescherpt en ook de protocollen goed onder de loep genomen. Slik.

Het is van groot belang dat de zorg in ziekenhuizen, de thuiszorg, gehandicapten zorg en/of revalidatiecentrums etc. goed is. Laat dat duidelijk zijn. Toch lijkt het er op dat wij als studenten in de toekomst steeds minder 'zorg' mogen verlenen. De liefde, tijd en aandacht in dit vak lijkt verloren te gaan en door onze vingers heen te glippen, waarbij we als mensen van de zorg, nog de laatste strohalm vast grijpen en tussen alle druk, korte tijd, geld en regels, een beetje liefde, tijd en aandacht geven. Want dat is waarvoor wij dit doen! Of wacht laat ik voor mijzelf spreken, dat is waarvoor ik dit mooie beroep beoefen. Het lijkt mij ontzettend mooi om later lerares verpleegkundige te zijn, zodat ik ook aan de nieuwe studenten later, door kan geven welke mooie kanten de zorg heeft. 

Want die zijn er overvloedig. Elke dag weer een lach op iemand zijn of haar gezicht toveren, zien dat die wond tóch wel genezen is, dat iemand toch de doorzettingsvermogen heeft gekregen om goed te revalideren of dat iemand door dat goede gesprek met jou, ondanks die overleden broer, toch met een voorzichtige glimlach wegloopt. Keer op keer zijn er die hoogtepunten, die jou dag maken.

Het is voor de mbo-ers onder ons, één grote onduidelijkheid. Ik hoorde iemand eens zeggen: "Veel mensen hebben niet door wat wij allemaal doen en met hoeveel wij eigenlijk zijn" met hoeveel wij eigenlijk zijn.. over die woorden moet ik nadenken, ik bedoel, natuurlijk ik begrijp de ziekenhuizen wel die meer HBO-ers wil hebben, maar wij dan? Wij zijn met ontzettend veel studenten, die kun je toch niet zo maar allemaal de verzorgingshuizen in sturen?
Ze verwachtten dat er meer mbo-ers gaan doorstuderen, juist terwijl de overheid bezuinigd op studenten. Weg studiefinanciering. De vraag is zelfs of wij, als mbo-ers, HBO nog wel verkort mogen gaan doen. Het is lastig om tussen de bomen het bos nog te zien. Ik denk dat het goed is dat wij als verpleegkundigen in opleiding, gewoon afwachtten en onze opleiding doorzetten. Uiteindelijk zal er wel een oplossing komen voor ons.

Ik sla de pagina van de krant om, druk op 'kruisje' in het beeldscherm en scrol omlaag in de columns. Misschien is het beter om niet te weten wat de toekomst van een verpleegkundige ons brengt. 

dromen wensen

"De meeste drooomen zijn bedrog" zingt Marco Borsato luid door de speakers. Terwijl anderen hard mee zingen denk ik er nog even over na, hoezo de meeste dromen zijn bedrog? Als je iets écht wil dan lukt het ook, is mij van jongs af aan al mee gegeven.

Wat droom ik eigenlijk, wat wil ik dan echt? De vragen waar ik mij mee bezig houd de afgelopen tijd. Ik wil met God leven, dat staat op nummer 1, daarom ga ik eind deze maand belijdenis doen. Maar wat wil ik nog meer? een lastige vraag. Ik wil een goede verpleegkundige worden, maar deze vraag beangstigd mij ook gelijk, als verpleegkundige moet je veel weten, gaat mij dat wel lukken? 'Als je echt iets wil, dan lukt het ook' ik denk nog eens aan de woorden van mijn vader. Oke, ik zet hem tussen het lijstje dromen. Wat wil ik nog meer? vroeger wilde ik een bekende zangeres worden, model en prinses. Mooie dromen waren dat. Ik denk dat ik het niet echt wilde, want er is nog niets van uit gekomen. 

Heerlijk vind ik het om te reizen, zei ik eens tegen mijn vriendin. Een beetje raar, want ik ben in mijn leven één keer in mijn eentje uit Europa geweest. Maar toch lijkt het mij gewoon heerlijk, de geur van een ander land, het cultuurtje wat er heerst, de verschillende soorten mensen, alles bij elkaar denk ik dat ik kan genieten van het idee dat ik in een ander land ben en ik weet zeker, heel zeker, dat ik nog veel ga reizen.

Ik vraag mij af of ik nog meer dromen heb, ja natuurlijk ik wil ook parachutespringen, bungeejumpen en andere halsbrekende dingen doen, maar is dat echt een droom? Wat kun je een droom noemen, dat je een knappe man ontmoet, die naast knap ook ontzettend lief en zorgzaam is en waarmee je kunt trouwen? Ik weet niet of dat een droom of een wens is. Het woordenboek zegt:

een wens = Verlangen, iets waar men naar uitziet. 
een droom = Gedachte waarvan met graag had gehad dat ze werkelijkheid werd.
lijkt mij hetzelfde.

Ach misschien moet ik mij niet druk maken op wanneer het een droom is of wanneer een wens, ik denk dat het het belangrijkst is wanneer je wenst dat je droomt, zodat je kan verlangen naar iets wat je graag wil!

En ik? Ik zing hard mee met Marco Borsato.