Grote oppervlaktes, zonder een huisje te zien. Toch lopen er overal mensen, met grote zakken op hun hoofd, of emmers met bananen. fietsers met hout op hun bagagerek, zo hoog dat het boven hun hoofden uit steekt! Als ik dat zie, dan denk ik bij mijzelf, waar gaan ze heen, waarom lopen of fietsen ze zo ver?
Op de heen weg ging er van alles mis. We stonden bij de kerk en zouden over een uur vertrekken met de bus richting Brussel, toen we te horen kregen dat onze reis geannuleerd was, doordat er iets mis was met het vliegtuig. Na 5 uur wachten was het officieel en gingen we teleurgesteld weer naar huis. De volgende dag was er weer hoop, om 12.00 uur zaten we in de bus. Vol verwachting en blijdschap checkten we in en leverden we onze tassen in. nu moesten we een paar uur wachten en gingen we in twee groepen naar Londen, daar gingen we weer samen verder naar Ethiopië en dan pakten we het vliegtuig naar Malawi.Maar in Nederland ging het al mis. het eerste groepje zat al in het vliegtuig, toen wij (de rest van de groep) er ineens niet door mochten. We stonden op standby, dat inhield dat je alleen mee mag als er nog plek over is. nou voor een groep van 18 was dat er natuurlijk niet. Weer ontzettend teleurgesteld en van binnen een beetje verdrietig gingen we naar een andere gate, daar zou weer wat geregeld worden. Na weer veel wachten kregen we van KLM, een bon van €10 euro om op Schiphol even wat lekkers te kopen.
Nadat we dat gedaan hadden, alweer een stuk blijer, Kwam Wim, één van de staf leden die mee ging, met meer nieuws. We konden niet die zelfde dag nog weg, waarschijnlijk zou het morgen 21.00 uur worden, en konden we eerst overnachten in een hotel van KLM.
De volgende dag konden we weer splitsend in twee groepen vertrekken naar Malawi, waar de andere zes al waren. Zo kon onze reis twee dagen later dan gepland toch beginnen!
Het moment dat we aankwamen was misschien wel het mooiste wat ik ooit gezien en gehoord heb.
We reden een lange hobbel pad op om bij het dorpje te komen, allerlei kinderen kwamen van alle kanten aangerend en renden heel lang achter de bus aan. daar waren we al van onder de indruk. Maar toen keken we door de vooruit van de bus, en stond er aan het eind van het lange pad, een ontzettend grote groep met mensen. Ik denk wel 300 mensen. Ze zagen ons en begonnen met zingen. één hoofdzanger en de rest op achtergrond en ertussendoor. meerstemmig. Het was prachtig! ze sprongen, dansten en ondertussen loofden ze God. Dit was zo mooi, ik kon me ogen niet geloven. Ik wist niet dat het dorp zo blij was met onze komst.
We hebben ontzettend veel mensen leren kennen. Ook de groep leerden we goed kennen. Door een aantal bijzondere avonden werden we erg close. Ook toen ik erachter kwam dat er meerdere mensen uit de groep dit jaar naar de NSZ gaan, een studentenvereniging. De studentenvereniging waar ik ook dit jaar op ga!
Nadat we in een anderhalve week een kerk hadden gebouwd mét de lokale bevolking, en heel veel kinderwerk hadden gedaan, reisden we weer verder.
Nu gingen we naar Lake Malawi. Een meer in Malawi die de helft van het land in beslag neemt. het is zo groot dat het net een zee leek, inclusief de golven!Ondanks dat ik daar een beetje ziek was, heb ik heel erg genoten. Wij allemaal. We gingen zonnen in het zand, wandelen en gewoon genieten. Het was heel bijzonder om nu weer rust te ervaren. We waren er wel aan toe.
De laatste nacht sliepen we in een klooster, dat was ook een grappig idee.Terug met het vliegtuig ging erg voorspoedig, het was leuk dat we nu met de hele groep reisden!
Ik heb het ontzettend leuk gehad, heel veel geleerd en echt genoten.
Het was geweldig!
