10.000 duizend kleuren.. eh.. redenen tot dankbaarheid

Duizend gekleurde bladeren aan de bomen, harde wind en al erg koud.
Een nieuwe periode is aan gebroken. Herfst.
Toch kijk ik nu naar buiten en is het erg lekker weer, het zonnetje is na weken van regen en storm weer om de hoek komen kijken. Geen wolkje te zien.

Met de wind in mijn haren fiets ik naar Eline's huis. Ik haal diep adem en snuif de heerlijke herfst geuren op. Binnen in mij borrelt er een geluk gevoel naar boven.

Als Marjo en ik binnen komen worden we warm onthaalt.
Na even kletsen gaan wij met z'n allen (9 meiden) naar Zwolle.
We drinken gezellig een paar wijntjes en nadat een paar vriendinnen vertrokken richting huis, gingen de rest en ik nog even stappen. Het was heerlijk om met de meiden weer iets te doen. het verwatert immers enorm nu we allemaal onze eigen studies, vriendjes en verdere leven hebben.

Gister had ik een gesprek met een docent van school en mijn begeleidster van stage.
Ik heb verteld hoe ik over alles dacht en mijn begeleidster ook.
Eigenlijk ging het gesprek heel goed! Samen hebben we nog nabesproken en ik kan weer verder!

Het gaat verder eigenlijk heel goed. De tijd vliegt voorbij.. Ik denk dat dit komt omdat ik het naar mijn zin heb, op mijn werk (loonsverhoging), met mijn vriendinnen (ik kan altijd bij ze terecht) en natuurlijk op NSZ. Ik merk dat NSZ veel met mij doet. Ik sta sterker in mijn geloof, heb mijn vriendenkring met zo'n 200 man vergroot en heb weer zin in het leven.
Ik kan jullie niet vertellen hoe erg ik en studentenvereniging aanraad!
Weet je wat ik voor moois tegenkwam? dit filmpje laat prachtig zien hoe groot God's aanwezigheid is!
FILMPJE: Het wonder dat natuur heet - BEAM

Afgelopen woensdag was het dankdag, ik heb toen het liedje tienduizend redenen tot dankbaarheid maar eens beluisterd omdat ik een cursus had die avond. Want dat ik niet naar de kerk ging houdt niet in dat ik Hem ontzettend dankbaar ben!

Verliefd op mijn kringhuis

Oktober alweer, wat gaat alles toch weer snel.

Het weer wordt anders, bijna herfstvakantie en de klok gaat binnenkort weer een uur achteruit.

Ik heb me aan gemeld bij de PromoCie van de NSZ, ik moet de Navigators Zwolle bekend maken.

Volgende week maandag is de eerste vergadering, ook hebben we afgelopen donderdag de eerste kringavond gehad. Wat heb ik toch een tof kringhuis! -NSZ is opgedeeld in 12 kringhuizen, je wordt in een kringhuis ingedeeld en daar trek je het meest mee op, om de week is er een kringavond en praat je over God, kan je je verhalen kwijt en kun je even uitrusten- stuk voor stuk geweldige mensen.

Donderdag was het nog een beetje kennismaken met elkaar, toch hebben we het ontzettend gezellig gehad en voelt het alsof we elkaar al veel langer kennen! Ik zit in het kringhuis Kairos. Wat betekend: Het moment en jong & mooi. Het kringhuis is dit jaar nieuw er bij gekomen, daarom vonden zij deze naam het best erbij passen. Dat vind ik ook! Doordat alles nieuw is, zijn ze ook bezig met een logo en kleren, een plaats om bijna elke donderdag te zitten en een locatie om ons kringhuis-weekend te houden. Al met al vind ik al deze ontwikkelingen en nieuwe dingen en mensen geweldig! Ik kan er alleen maar over blijven dromen, op me werk, op me school en met me stage, overal! Ik denk dat ik verliefd ben op mijn studentenvereniging, op mijn kringhuis en op de nieuwe mensen die ik ontmoet heb!

Back home

Wat een verschil. Afrika is zo groot!
Grote oppervlaktes, zonder een huisje te zien. Toch lopen er overal mensen, met grote zakken op hun hoofd, of emmers met bananen. fietsers met hout op hun bagagerek, zo hoog dat het boven hun hoofden uit steekt! Als ik dat zie, dan denk ik bij mijzelf, waar gaan ze heen, waarom lopen of fietsen ze zo ver?

Malawi is een geweldig land! Toen ik een paar weken geleden terug kwam, kon ik bijna niet beseffen dat ik er was geweest. Wat je normaal gesproken op plaatjes op internet of op de televisie zag, zag ik nu gewoon in het echt. Het stof die opwaait wanneer er kinderen over heen rennen, vrouwen met emmers water op hun hoofd, jonge meisjes met hun broertje of zusje op de rug, ik zag het allemaal.

Op de heen weg ging er van alles mis. We stonden bij de kerk en zouden over een uur vertrekken met de bus richting Brussel, toen we te horen kregen dat onze reis geannuleerd was, doordat er iets mis was met het vliegtuig. Na 5 uur wachten was het officieel en gingen we teleurgesteld weer naar huis. De volgende dag was er weer hoop, om 12.00 uur zaten we in de bus. Vol verwachting en blijdschap checkten we in en leverden we onze tassen in. nu moesten we een paar uur wachten en gingen we in twee groepen naar Londen, daar gingen we weer samen verder naar Ethiopië en dan pakten we het vliegtuig naar Malawi.
Maar in Nederland ging het al mis. het eerste groepje zat al in het vliegtuig, toen wij (de rest van de groep) er ineens niet door mochten. We stonden op standby, dat inhield dat je alleen mee mag als er nog plek over is. nou voor een groep van 18 was dat er natuurlijk niet. Weer ontzettend teleurgesteld en van binnen een beetje verdrietig gingen we naar een andere gate, daar zou weer wat geregeld worden. Na weer veel wachten kregen we van KLM, een bon van €10 euro om op Schiphol even wat lekkers te kopen.
Nadat we dat gedaan hadden, alweer een stuk blijer, Kwam Wim, één van de staf leden die mee ging, met meer nieuws. We konden niet die zelfde dag nog weg, waarschijnlijk zou het morgen 21.00 uur worden, en konden we eerst overnachten in een hotel van KLM.
De volgende dag konden we weer splitsend in twee groepen vertrekken naar Malawi, waar de andere zes al waren. Zo kon onze reis twee dagen later dan gepland toch beginnen!

Het moment dat we aankwamen was misschien wel het mooiste wat ik ooit gezien en gehoord heb.
We reden een lange hobbel pad op om bij het dorpje te komen, allerlei kinderen kwamen van alle kanten aangerend en renden heel lang achter de bus aan. daar waren we al van onder de indruk. Maar toen keken we door de vooruit van de bus, en stond er aan het eind van het lange pad, een ontzettend grote groep met mensen. Ik denk wel 300 mensen. Ze zagen ons en begonnen met zingen. één hoofdzanger en de rest op achtergrond en ertussendoor. meerstemmig. Het was prachtig! ze sprongen, dansten en ondertussen loofden ze God. Dit was zo mooi, ik kon me ogen niet geloven. Ik wist niet dat het dorp zo blij was met onze komst.

We hebben ontzettend veel mensen leren kennen. Ook de groep leerden we goed kennen. Door een aantal bijzondere avonden werden we erg close. Ook toen ik erachter kwam dat er meerdere mensen uit de groep dit jaar naar de NSZ gaan, een studentenvereniging. De studentenvereniging waar ik ook dit jaar op ga!

Nadat we in een anderhalve week een kerk hadden gebouwd mét de lokale bevolking, en heel veel kinderwerk hadden gedaan, reisden we weer verder.
Nu gingen we naar Lake Malawi. Een meer in Malawi die de helft van het land in beslag neemt. het is zo groot dat het net een zee leek, inclusief de golven!
Ondanks dat ik daar een beetje ziek was, heb ik heel erg genoten. Wij allemaal. We gingen zonnen in het zand, wandelen en gewoon genieten. Het was heel bijzonder om nu weer rust te ervaren. We waren er wel aan toe.
De laatste nacht sliepen we in een klooster, dat was ook een grappig idee.
Terug met het vliegtuig ging erg voorspoedig, het was leuk dat we nu met de hele groep reisden!

Ik heb het ontzettend leuk gehad, heel veel geleerd en echt genoten.
Het was geweldig!

Een verre reis naar Afrika!

Over 15 dagen is het zover. Dan ga ik samen met Marjo naar de andere kant van de wereld. Afrika.

Met een groep van 20 jongeren vertrekken we naar Malawi. We gaan het avontuur met z´n allen aan.
Ik heb er ontzettend veel zin in. Een helemaal nieuwe cultuur ontdekken, andere mensen, verschillende gewoontes.
Al een jaar zijn we bezig met de voorbereidingen. Allerlei acties hebben we gedaan om genoeg geld bij elkaar te krijgen, de groepsband is daardoor veel hechter geworden. We zijn echt een top team samen, waardoor we er allemaal nog meer zin in hebben gekregen!

Malawi is één van de armste landen van de wereld. De mensen in het dorpje waar wij gaan helpen, hebben een kerk die meerdere malen in is gestort, op nieuw op is gebouwd en waar ze niet veel verder komen.
Wij gaan deze mensen helpen met het bouwen van een nieuwe kerk.
De kerk wordt ontzettend groot. We hopen dat we samen heel ver komen, zodat de mensen gauw in de kerk kunnen feest vieren.

Met deze reis hoop ik nog dichter bij God te komen. Ik weet dat Hij er altijd voor mij is en mij helpt. Hij is altijd bij mij, waar ik ook ben. Soms vergeet ik even dat hij voor mijn zonden is gestorven. Dat ik altijd bij hem terecht kan, en dat ik bij elke keuze, met Hem mag kijken wat het beste is.

Ik heb super veel zin in deze reis, en ik denk dat deze reis mij inzicht in mijn leven geeft. Ook met betrekking op mijn beroep later. Verpleegkundigen hebben ze in heel de wereld nodig, en ik denk dat ik niet alleen in Nederland verpleegster wordt. We gaan heel veel doen in Malawi, natuurlijk ook genieten van de omgeving. We gaan ziekenhuizen bezoeken, slapen bij bewoners in hun ´huisje´ en naar een Wildpark met veel verschillende dieren.

Afrika: ik ben er klaar voor!