Van dromen herinneringen maken

Ik rijd de linker baan op in gedachten en moe van een avond kletsen, gelukkig kom ik er net op tijd achter. Ik rij een meter verder dan de streep waar je normaal stopt, kijk eerst naar links en dan naar rechts bij het oversteken, sla een extra deken om mij heen terwijl ik voor de open haard zit, zeg 'hello' tegen mensen en bedenk mij net op tijd als ik 'dankie' of 'terimakasie' wil zeggen. Ik ben weer terug in Nederland! Alweer een week verder. Best een beetje wennen stiekem.

Nog elke dag denk ik aan de geweldige tijd die we hadden in Kaapstad. De foto's blijf ik naar staren en de verhalen blijf ik vertellen. Ze zeggen dat als je terug komt van een reis je terugkomt als een storyteller, dit is toch wel echt waar. Iedereen moet toch weten hoe perfect Zuid-Afrika is?!

Ik denk ook terug aan mijn stage. Zo'n andere kant van het perfecte Zuid-Afrika. Het was een te mooie tijd bij mijn stage, dat bedoel ik niet, maar wat de kinderen daar meemaakten, heel bizar om nu op terug te kijken. De mensen om mij heen schrokken toen ik ze vertelden wat ik daar allemaal zag. Ik moet terug denken aan een kindje dat in elkaar geslagen door haar stiefvader bij ons op de afdeling kwam. Vier jaar was het meisje. Van een vrolijk dansend meisje naar een ziek vogeltje die niet meer kan lopen, niet meer kan praten en waarschijnlijk nooit meer normaal kan eten. Zulke verhalen kan ik niet vergeten. Het was ook best heftig eigenlijk. Maar zo fijn dat ik die kleintjes een beetje liefde kon geven.

Nadat ik een paar maanden gestopt ben met schrijven (tja reizen he..) wilde ik nog een laatste blog schrijven over onze en mijn tijd in Zuid-Afrika. Een soort afscheid blog. Niet van Zuid-Afrika trouwens, daar zou ik nooit afscheid van kunnen nemen. Van dit halfjaar daar. Dit paradijselijke prachtige halfjaar. Maar afscheid nemen van Kaapstad, vind ik toch wel wat moeilijker. Het liefst vlieg ik volgende week weer die kant op. Maar ik heb ook zin om hier lekker af te studeren en de zomer tegemoet te gaan. Zo dubbel allemaal!

Inmiddels ben ik ook gestart met mijn nieuwe stage hier in Nederland. Toch wel wennen om weer met hoog-laag bedden te werken haha, maar ik heb het al ontzettend naar mijn zin en ga hier ook zeker weten met heel veel plezier werken.

Ik zal de dromen die ik waargemaakt heb, voor altijd herinneren met een glimlach om mijn gezicht.

Ik wil dit korte blogje afsluiten met een aanmoediging voor jullie: ga alsjeblieft allemaal naar Zuid-Afrika! Wie weet kun je dan ook van je droom een herinnering maken! Als jullie nog meer overtuiging nodig hebben en meer verhalen van mij nodig hebben, vraag er alsjeblieft naar ik kan namelijk niet stoppen met vertellen hoe fantastisch Zuid-Afrika is!

Oma lekker bezoeken!

Bedankt lief maatje voor deze toffe tijd!

Verrast op Schiphol door de leuksten!